Selam ve saygılar Başkanım. Mektubumu Avustralya’dan yazıyorum. Geçen sene bu zamanlar yapmış olduğunuz İzmir Aliağa ziyaretinde babamın telefonundan görüntülü konuşma şansımız da olmuştu. Bize bu mektup fırsatını verdiğiniz için çok teşekkür ederim zira uzaklardan dua ve bu mektup dışında elimden bir şey gelmiyor. Bu iktidar size yaşatılan bu haksızlığın aynısını babama da yaşatmış olduğundan maalesef bu duygulara yabancı değiliz. Sizi milliyetçi bir aileden yetişmemden ötürü küçüklüğümden beri bilirim fakat yıllar sonra Babala Mevzular programınızı izledikten sonra tereddütsüz partimize üye oldum. O yayını İrlanda Dublin’de izlemiştim. Daha sonra ülkeme dönüp iş aramakla 1 yılımı geçirdim. En son bir bankanın mülakatından elenince çözümü tekrar yurt dışına çıkmakta buldum. Ben bir Türk genci olarak uzak ülkelerde sırf ekonomik sıkıntılar yüzünden memleketimden ayrı kalmaktan utanç duyuyorum tıpkı benim gibi on binlerce Türk genci gibi. Tüm kalbimle söylüyorum ki ülkem adına hala daha bir umudum varsa bu sizin ve siyasetinizin sayesindedir. Benim gibi milyonlarca insanın tek ümit kaynağı olduğunuzu unutmadan güçlü kalmaya devam edin. Maalesef ülkemizde gerçek muhalefet yapan sizden başka kimse kalmamış herkes iktidarın oyuncağı olmuştur. Bilin ki yalnız değilsiniz Türk gençliği arkanızda. Allah’a emanet olun ellerinizden öperim hocam saygılarımla Muhammed İkbal Alay….